تفاوت متاورس و واقعیت مجازی چیست؟ آینده از آن کدام است؟

جهان دیجیتال هر روز مرزهای تازه‌ای را می‌گشاید؛ جایی که دیگر نمی‌توان به‌سادگی تشخیص داد کجا واقعیت تمام شده و خیال آغاز می‌شود. در این میان، دو مفهوم قدرتمند یعنی متاورس و واقعیت مجازی، بیش از همیشه در کانون توجه قرار گرفته‌اند. تفاوت متاورس و واقعیت مجازی نه فقط در شکل تجربه کاربر، بلکه در عمق ارتباطات و ساختارهای پشت‌صحنه‌ آن‌هاست.

در ادامه تلاش می‌کنیم با نگاهی دقیق و عمیق، این دو جهان دیجیتال را از منظر فناوری، ابزارهای سخت‌افزاری، نوع تعامل کاربران، زیرساخت‌ها و حتی نقش بلاک چین و NFT در آن‌ها بررسی کنیم. هدف این است که تصویری روشن از مسیر تحول این دو فناوری و جایگاهشان در آینده به دست آوریم.

متاورس چیست؟

متاورس (Metaverse) یک فضای مجازی سه‌بعدی و تعاملی است که با استفاده از فناوری‌هایی مانند واقعیت مجازی (Virtual Reality)، واقعیت افزوده (Augmented Reality) و بلاک چین (Blockchain) ساخته می‌شود. کاربران در این فضا با آواتارهای دیجیتال به فعالیت‌هایی مانند بازی، خرید، آموزش و تعامل اجتماعی می‌پردازند. هدف از متاورس، ایجاد تجربه‌ای فراگیر و همه‌جانبه است که مرزهای دنیای فیزیکی را پشت سر می‌گذارد.

بیشتر بخوانید: متاورس چیست؟

در متاورس می‌توان دارایی‌های دیجیتال مانند زمین و لباس را با ارزهای دیجیتال خریداری کرد. این دارایی‌ها به‌صورت توکن‌های غیرمثلی (NFT) ثبت می‌شوند و مالکیت واقعی دارند. برندها و شرکت‌ها نیز با حضور فعال در این فضا، فرصت‌های اقتصادی تازه‌ای ایجاد می‌کنند و شکل جدیدی از اینترنت را رقم می‌زنند.

بیشتر بخوانید: NFT چیست؟

واقعیت مجازی چیست؟

واقعیت مجازی (Virtual Reality) فناوری‌ای است که به کمک ابزارهایی مثل هدست (Headset)، کاربر را وارد دنیایی کاملاً شبیه‌سازی‌شده می‌کند. در این فضا، فرد می‌تواند به صورت تعاملی با عناصر سه‌بعدی ارتباط برقرار کرده، حرکت کند و حتی واکنش نشان دهد. محیط اطراف به‌طور کامل جایگزین دنیای واقعی می‌شود تا تجربه‌ای همه‌جانبه و غوطه‌ور ایجاد گردد.

این فناوری ابتدا در صنعت بازی‌سازی مطرح شد، اما به‌سرعت به حوزه‌هایی مثل آموزش پزشکی، طراحی صنعتی، گردشگری و روان‌درمانی گسترش یافت. واقعیت مجازی با حذف فیزیک واقعی، تمرکز کامل کاربر را به فضای دیجیتال منتقل می‌کند. این ویژگی، آن را به یکی از اجزای اصلی متاورس و آینده تعامل انسان با فناوری تبدیل کرده است.

تفاوت واقعیت مجازی با واقعیت افزوده

واقعیت مجازی تجربه‌ای کاملاً شبیه‌سازی‌شده و جدا از دنیای واقعی است که با استفاده از هدست‌های مخصوص فراهم می‌شود. کاربر در این محیط، تمام عناصر اطراف خود را از دست می‌دهد و به‌طور کامل در یک فضای دیجیتال غوطه‌ور می‌شود. هدف اصلی این فناوری، ساخت دنیایی مستقل و جایگزین برای تعامل، آموزش یا سرگرمی است که هیچ ارتباط مستقیمی با محیط واقعی ندارد.

اما واقعیت افزوده با حفظ محیط واقعی، اطلاعات یا اشیای دیجیتال را روی آن قرار می‌دهد تا تجربه‌ای ترکیبی خلق شود. کاربر همچنان محیط فیزیکی اطراف را می‌بیند، اما تصاویر، متن یا مدل‌های سه‌بعدی به کمک دوربین یا عینک‌های هوشمند روی واقعیت قرار می‌گیرند. این فناوری کاربردهای گسترده‌ای در آموزش، تعمیرات، تبلیغات و بازی دارد، بدون آنکه ارتباط با جهان واقعی قطع شود.

مقایسه متاورس و واقعیت مجازی از نظر فناوری

اگرچه متاورس و واقعیت مجازی شباهت‌هایی در ظاهر دارند، اما با نگاهی عمیق به فناوری هرکدام، تفاوت‌های اساسی آشکار می‌شود. این مقایسه جنبه‌های تکنولوژی پایه، سطح تعامل کاربر، ابزارهای موردنیاز و وابستگی به زیرساخت‌ها را بررسی می‌کند که نشان می‌دهد متاورس فراتر از یک تجربه بصری صرف است. این تفاوت‌ها شامل موارد زیر می‌شوند:

• تکنولوژی پایه
• تعامل کاربر
• ابزارها و سخت‌افزارها
• وابستگی به اینترنت و سرورهای غیرمتمرکز

تکنولوژی پایه

متاورس بر پایه مجموعه‌ای از فناوری‌های نوظهور مانند وب ۳، بلاک چین، قراردادهای هوشمند و اینترنت اشیا ساخته می‌شود که امکان اقتصاد غیرمتمرکز، مالکیت دیجیتال و تعامل هوشمندانه را فراهم می‌کند؛ درحالی‌که واقعیت مجازی بیشتر به تکنولوژی‌های گرافیکی، موتورهای بازی‌سازی و هدست‌ها وابسته است و تمرکز آن بر تجربه بصری و شبیه‌سازی فضایی بوده، بدون نیاز به بلاک چین یا IoT.

تعامل کاربر

در متاورس، تعامل کاربر فراتر از نگاه کردن یا حرکت ساده است و شامل خرید، فروش، ساخت، ارتباط اجتماعی و مالکیت دارایی‌ها می‌شود، با آواتارهایی که در یک دنیای گسترده و دائمی نقش‌های متنوعی ایفا می‌کنند؛ درحالی‌که در واقعیت مجازی، تعامل بیشتر به محیط طراحی‌شده با هدف سرگرمی، آموزش یا تمرین محدود می‌شود و معمولاً موقت و کوتاه‌مدت است.

ابزارها و سخت‌افزارها

متاورس از هدست‌های VR، عینک‌های واقعیت افزوده و دستکش‌های لمسی استفاده می‌کند، اما به دلیل ماهیت چندپلتفرمی، کاربران می‌توانند از طریق گوشی، رایانه یا کنسول هم وارد شوند و سخت‌افزار مکمل تجربه است؛ درحالی‌که در واقعیت مجازی، سخت‌افزار بخش اصلی تجربه محسوب می‌شود و بدون تجهیزاتی مانند هدست‌ها و کنترلرها، تقریباً هیچ تعامل مؤثری امکان‌پذیر نیست.

وابستگی به اینترنت و سرورهای غیرمتمرکز

متاورس به شدت به اینترنت پرسرعت و زیرساخت‌های غیرمتمرکز مبتنی بر بلاک چین متکی است تا کاربران بتوانند در فضایی دائمی تعامل داشته و مالکیت واقعی و تبادل امن را تجربه کنند؛ درحالی‌که بسیاری از برنامه‌های واقعیت مجازی می‌توانند به‌صورت آفلاین اجرا شوند یا تنها به اتصال ساده اینترنت نیاز دارند و بیشتر یک تجربه فردی با سرورهای متمرکز باقی می‌مانند.

مقایسه متاورس و واقعیت مجازی از نظر کاربرد

کاربردهای متاورس و واقعیت مجازی در برخی زمینه‌ها هم‌پوشانی دارند، اما در عمل تفاوت‌هایی اساسی دارند که به‌ویژه در آموزش، سرگرمی، کسب‌وکار و فعالیت‌های اجتماعی قابل مشاهده است. این تفاوت‌ها شامل موارد زیر هستند:

• آموزش و یادگیری
• سرگرمی و بازی
• کسب‌وکار و تجارت
• تعامل اجتماعی

آموزش و یادگیری

متاورس محیطی پویا و همزمان برای یادگیری فراهم می‌کند که دانش‌آموزان از سراسر جهان می‌توانند با آواتارها در کلاس‌های سه‌بعدی حضور یابند و از تعامل زنده، دارایی‌های دیجیتال و شبیه‌سازی‌های پیچیده بهره ببرند؛ مانند «متاورسیتی» VictoryXR که امکان شرکت از راه دور در دانشگاه را فراهم می‌کند؛ درحالی‌که واقعیت مجازی نیز آموزش مؤثری به‌ویژه در زمینه‌های عملی مانند پزشکی و مهندسی ارائه می‌دهد، اما این تجربیات معمولاً تک‌نفره و بدون تعامل اجتماعی دائمی هستند.

سرگرمی و بازی

متاورس بستر سرگرمی‌های اجتماعی و اقتصادمحور است که کاربران می‌توانند در آن بازی کنند، کنسرت ببینند یا دارایی‌های دیجیتالی خرید و فروش کنند، و این بازی‌ها فقط وسیله‌ای برای گذران وقت نیستند بلکه فضایی برای درآمدزایی و خلاقیت ایجاد می‌کنند؛ درحالی‌که در واقعیت مجازی، تمرکز اصلی بر تجربه‌ی بصری و فیزیکی درون سناریوهای مشخص است که بیشتر به‌شکل تک‌نفره یا گروهی محدود اجرا می‌شوند و تعامل در آن‌ها کمتر اقتصادی و اجتماعی است.

کسب‌وکار و تجارت

در متاورس، شرکت‌ها می‌توانند دفاتر مجازی، فروشگاه‌های سه‌بعدی و نمایشگاه‌های دائمی راه‌اندازی کنند و با استفاده از آواتارها و دارایی‌های دیجیتال، تجربه‌ای منحصر‌به‌فرد برای مشتریان ایجاد کرده و حتی معاملات با ارزهای دیجیتال را انجام دهند؛ درحالی‌که واقعیت مجازی در کسب‌وکار اغلب برای نمایش محصول، شبیه‌سازی محیط کار یا آموزش کارکنان به کار می‌رود و تعامل مستقیم با مشتریان یا راه‌اندازی اکوسیستم‌های اقتصادی در آن محدودتر است.

تعامل اجتماعی

متاورس بستری دائمی و باز برای روابط اجتماعی فراهم می‌کند که کاربران می‌توانند در آن رویدادهای مجازی برگزار کنند، گروه تشکیل دهند یا زندگی دوم دیجیتال بسازند، با شبکه‌های اجتماعی شخصی‌سازی‌شده و اقتصاد داخلی که می‌تواند تعاملات چندساله را پشتیبانی کند؛ درحالی‌که در واقعیت مجازی، تعامل اجتماعی محدود به فضاهای بازی یا اتاق‌های گفت‌وگوست و کاربران می‌توانند به شکل موقت با دیگران ارتباط بگیرند، اما این روابط اغلب سطحی و فاقد عمق اقتصادی یا اجتماعی هستند.

شباهت‌های متاورس و واقعیت مجازی

متاورس و واقعیت مجازی هر دو دنیای دیجیتالی و تعاملی را برای کاربران فراهم می‌کنند و به ایجاد تجربیات غوطه‌وری (immersive experience) کمک می‌کنند. اگرچه این دو مفهوم در برخی ویژگی‌ها با یکدیگر تفاوت دارند اما شباهت‌های متاورس و VR شامل عوامل قابل توجهی در زمینه‌های فناوری، تعاملات کاربر و تجربه‌های بصری می‌شود. در ادامه، به بررسی این شباهت‌ها خواهیم پرداخت.

تجربه دنیای دیجیتال مشابه

متاورس و واقعیت مجازی هر دو محیط‌های دیجیتال فراگیر ایجاد می‌کنند که کاربر می‌تواند در آن‌ها حضور فعال و غوطه‌ورانه داشته باشد. این تجربه از طریق گرافیک سه‌بعدی، صداهای فضایی و تعاملات هم‌زمان شکل می‌گیرد. هدف هر دو فناوری، شبیه‌سازی دنیایی است که با واقعیت فیزیکی رقابت کند. همین ویژگی باعث شده کاربران احساس کنند واقعاً در آن فضا زندگی می‌کنند.

نیازمندی به سخت‌افزارهای مشابه

هر دو فناوری به سخت‌افزارهایی مانند هدست واقعیت مجازی، کنترلرهای حرکتی و گاهی دستکش‌های لمسی نیاز دارند. این تجهیزات واسطی میان بدن انسان و فضای دیجیتال هستند که حرکات، صدا یا لمس را منتقل می‌کنند. استفاده از ابزارهای مشابه باعث می‌شود تجربه متاورس و VR از نظر فیزیکی شباهت‌های زیادی داشته باشد. بدون این ابزارها، امکان ورود کامل به دنیای مجازی (Virtual World) وجود ندارد.

امکان تعامل اجتماعی از طریق آواتارها

متاورس و واقعیت مجازی هر دو امکان تعامل اجتماعی از طریق آواتارهای دیجیتال را فراهم می‌کنند. کاربران می‌توانند با یکدیگر صحبت کنند، همکاری داشته باشند یا در رویدادهای مشترک شرکت کنند. این تعاملات در فضای سه‌بعدی انجام می‌شوند و تا حدی حس حضور فیزیکی را بازآفرینی می‌کنند. بنابراین، هر دو فناوری بر توسعه اجتماع‌های مجازی متمرکزند؛ البته با شدت‌های متفاوت.

تفاوت‌های کلیدی متاورس و واقعیت مجازی

تفاوت متاورس و واقعیت مجازی در عملکرد و فلسفه طراحی عوامل بنیادینی را شامل می‌شود. متاورس یک اکوسیستم گسترده و پیوسته است، درحالی‌که واقعیت مجازی بیشتر بر تجربه‌های محدود و متمرکز تمرکز دارد. این تفاوت‌ها در ابعاد ساختاری، تعاملات و وابستگی به فناوری مشهود هستند.

دامنه و وسعت تجربه

واقعیت مجازی اغلب محدود به یک سناریوی خاص یا تجربه از پیش‌طراحی‌شده است، مثل یک بازی، شبیه‌ساز یا فضای آموزشی بسته. کاربران در یک محیط تعریف‌شده قرار دارند که معمولاً آغاز و پایان مشخصی دارد. اما در متاورس، فضاها به‌هم متصل‌اند و کاربران می‌توانند آزادانه میان آن‌ها حرکت کنند. این پیوستگی، تجربه‌ای ماندگار و شبیه به زندگی واقعی ایجاد می‌کند.

متاورس برخلاف VR صرفاً یک ابزار نیست، بلکه جهانی دیجیتال با ساختار اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی خاص خودش است. کاربران می‌توانند دارایی‌های دیجیتال داشته باشند، تجارت کنند یا حتی در اقتصاد متاورسی مشارکت نمایند. این قابلیت‌ها فراتر از هدف اصلی واقعیت مجازی است که بیشتر بر شبیه‌سازی یک تجربه متمرکز است. بنابراین، متاورس بیشتر به عنوان یک زیست‌جهان (lifeworld) شناخته می‌شود.

ماهیت تعامل و حضور

در واقعیت مجازی، حضور بیشتر از طریق تجربه حسی و بصری تعریف می‌شود؛ کاربر وارد یک دنیای مصنوعی می‌شود اما ارتباطاتش محدود به آن تجربه خاص است. تعاملات معمولاً با عناصر دیجیتال از پیش برنامه‌ریزی‌شده صورت می‌گیرد. در مقابل، متاورس تلاش می‌کند نوعی «حضور دیجیتال» اجتماعی را بازسازی کند که در آن کاربران با یکدیگر، نه صرفاً با محیط، تعامل دارند. این ارتباط‌ها در زمان واقعی و با آزادی بالا انجام می‌گیرند.

همچنین در متاورس کاربران با آواتارهای دائمی و قابل توسعه حضور دارند که بازتابی از هویت دیجیتال آن‌ها محسوب می‌شود. این آواتارها قابل شخصی‌سازی هستند و سابقه‌ای از فعالیت‌های کاربر را حمل می‌کنند. در حالی که آواتارها در واقعیت مجازی معمولاً موقتی‌اند و فقط در طول همان تجربه استفاده می‌شوند. این تفاوت باعث شده تعاملات در متاورس عمیق‌تر و پویاتر باشد.

وابستگی به زیرساخت‌های غیرمتمرکز

یکی دیگر از وجوه تفاوت متاورس و واقعیت مجازی، وابستگی به زیرساخت‌های متمرکز یا غیرمتمرکز است. بیشتر تجربه‌های واقعیت مجازی توسط یک شرکت یا پلتفرم خاص کنترل می‌شوند و سرورها به‌صورت متمرکز عمل می‌کنند. توسعه‌دهندگان مسئول مدیریت کامل داده‌ها، تعاملات و بروزرسانی‌ها هستند. اما متاورس، مخصوصاً در نسخه‌های مبتنی بر وب ۳، بر بستر بلاک چین و سرورهای غیرمتمرکز اجرا می‌شود. این ساختار، کنترل را به کاربران واگذار می‌کند.

در متاورس، مالکیت دارایی‌های دیجیتال مانند زمین مجازی، توکن یا NFT به شکل رمزنگاری‌شده و مستقل ثبت می‌شود. این ویژگی باعث می‌شود کاربران بتوانند بدون واسطه با محیط و یکدیگر تعامل کنند. درحالی‌که در واقعیت مجازی سنتی، هیچ مفهومی از مالکیت پایدار یا دارایی‌های بین‌پلتفرمی وجود ندارد. این استقلال زیرساختی، متاورس را به محیطی بازتر و مشارکتی‌تر تبدیل می‌کند.

نقش بلاک چین در متاورس

بلاک چین ستون فقرات بسیاری از پروژه‌های متاورسی مدرن است و زیرساختی فراهم می‌کند که تعاملات کاربران را شفاف، امن و غیرمتمرکز نگه می‌دارد. این فناوری امکان ثبت مالکیت دیجیتال، تراکنش‌های مالی، هویت مجازی و حتی رأی‌گیری در جوامع متاورسی را بدون نیاز به واسطه فراهم کرده است. کاربران می‌توانند زمین‌های مجازی، آیتم‌های دیجیتال یا آثار هنری را به شکل NFT در بلاک چین ثبت کنند که به آن‌ها اختیار کامل بر دارایی‌های‌شان می‌دهد و امکان شکل‌گیری اقتصادهای درون‌سیستمی را مهیا می‌کند.

در بسیاری از متاورس‌ها کاربران با انجام فعالیت یا ارائه خدمات پاداش دریافت می‌کنند و آن را به توکن‌های قابل معامله تبدیل می‌نمایند. این ساختار اقتصادی مبتنی بر بلاک چین، مدل‌های جدیدی از کار، تعامل و درآمدزایی دیجیتال را پدید آورده است که در آن، اعتماد جای خود را به شفافیت داده و مالکیت واقعی معنا پیدا می‌کند.

برخلاف متاورس، واقعیت مجازی سنتی از زیرساخت‌های بلاک چینی استفاده نمی‌کند و همه‌چیز تحت کنترل یک شرکت یا ارائه‌دهنده مرکزی است. کاربران مالک واقعی آیتم‌ها نیستند و معمولاً هیچ اقتصاد پایداری درون محیط‌های VR وجود ندارد، که باعث می‌شود تجربه واقعیت مجازی صرفاً مصرف‌محور باشد، نه مشارکت‌محور؛ در حالی که متاورس مبتنی بر بلاک چین، فضایی تعاملی و مستقل ایجاد می‌کند که در آن کاربران بخشی از ساختار اصلی سیستم به شمار می‌آیند.

نقش NFT در متاورس

ان اف تی‌ها (NFT)، یکی از کلیدی‌ترین اجزای زیرساخت متاورس هستند که مالکیت دیجیتال را ممکن می‌سازند. در متاورس، کاربران می‌توانند آیتم‌هایی مثل زمین مجازی، آثار هنری، لباس‌های دیجیتال یا آیتم‌های بازی را به‌صورت NFT خرید و نگهداری کنند. این دارایی‌ها روی بلاک چین ثبت می‌شوند و به شکل عمومی و غیرقابل‌تغییر در دسترس هستند، بنابراین هر دارایی دیجیتال قابل اثبات، انتقال‌پذیر و دارای ارزش ذاتی خواهد بود.

نقش NFT فراتر از صرفاً داشتن یک فایل دیجیتال است؛ این توکن‌ها پایه‌ای برای اقتصاد مالکان در متاورس ایجاد کرده‌اند که کاربران می‌توانند آنها را بفروشند، اجاره دهند یا در بازی‌ها و پروژه‌های مختلف استفاده کنند. همچنین در دنیای متاورس، هویت کاربران هم می‌تواند از طریق NFTها تعریف شود، با آواتارهای منحصربه‌فرد یا هویت مجازی که قابل استفاده در محیط‌های مختلف هستند و حس تملک و فردیت بیشتری به کاربران می‌دهند.

واقعیت مجازی سنتی این سطح از مالکیت و تعامل را ارائه نمی‌دهد و در آن، دارایی‌های کاربران معمولاً موقتی، محدود به یک پلتفرم خاص و فاقد قابلیت انتقال یا فروش هستند؛ در حالی که NFTها مرزهای میان محیط‌های مختلف متاورسی را کمرنگ کرده‌اند و تجربه‌ای یکپارچه، ماندگار و قابل تجارت را فراهم می‌کنند، به همین دلیل از عناصر حیاتی در گسترش متاورس به شمار می‌آیند.

آینده متاورس و واقعیت مجازی

با پیشرفت سریع فناوری، مرز میان واقعیت مجازی و متاورس به تدریج کمرنگ می‌شود. واقعیت مجازی احتمالاً به یکی از اصلی‌ترین روش‌های دسترسی به محیط‌های متاورسی تبدیل خواهد شد، زیرا بیشترین تجربه غوطه‌وری را برای کاربران فراهم می‌کند. در حالی که واقعیت مجازی تجربه‌های جذاب و همه‌جانبه‌ای ارائه می‌دهد، متاورس وعده جهانی مجازی و متصل را می‌دهد که امکانات وسیعی را برای تعاملات دیجیتال، زندگی اجتماعی و اقتصادی فراهم خواهد کرد.

آینده متاورس و واقعیت مجازی به‌طور فزاینده‌ای به هم مرتبط خواهد بود. متاورس به یک دنیای مجازی متصل تبدیل می‌شود که در آن افراد می‌توانند تجربیات غوطه‌ورانه در واقعیت مجازی داشته باشند. در عین حال، متاورس می‌تواند فرصتی برای تعاملات مجازی و حتی مشارکت‌های اقتصادی جدید باشد. با گسترش استفاده از فناوری‌های نوین مانند بلاک چین و هوش مصنوعی، آینده‌ای پیش‌رو داریم که در آن مرزهای دنیای فیزیکی و دیجیتال بیشتر از هر زمان دیگری به هم نزدیک می‌شود.

شرکت‌هایی مانند Metaverse Hub در حال حاضر در خط مقدم این فناوری‌ها قرار دارند و در حال ارائه راهکارهایی هستند که صنایع مختلف از جمله آموزش، کسب‌وکار و رویدادهای مجازی را متحول می‌کنند. این نوآوری‌ها می‌توانند زمینه‌های جدیدی برای تعاملات دیجیتال و رشد اقتصادی ایجاد کنند و به سازمان‌ها کمک کنند تا در دنیای دیجیتال پیشرو باقی بمانند.

سؤالات متداول

جمع‌بندی

با توجه به روند سریع پیشرفت فناوری، متاورس و واقعیت مجازی به بخش‌های جدایی‌ناپذیر از دنیای دیجیتال آینده تبدیل خواهند شد. این دو فضا هرکدام به‌طور خاص به بهبود تجربه‌های کاربری، تعاملات اجتماعی و فرصت‌های اقتصادی کمک می‌کنند و به‌ویژه در صنایع مختلف مانند آموزش، سرگرمی و کسب‌وکار کاربردهای متنوعی خواهند داشت.

اگرچه تفاوت متاورس و واقعیت مجازی عوامل زیادی را در بر می‌گیرد، اما ترکیب این دو فناوری به‌طور مشترک می‌تواند دنیای جدیدی از تعاملات و تجربیات دیجیتال را به‌وجود آورد. این یکپارچگی آینده‌ای جذاب برای کاربران و کسب‌وکارها خواهد داشت و فرصت‌های زیادی برای نوآوری در بخش‌های مختلف فراهم می‌آورد.